دانلود تحقیق بررسی بیماری هاری و ضایعات هیستوپاتولوژیک آن در حیوانات تحت word دارای 70 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود تحقیق بررسی بیماری هاری و ضایعات هیستوپاتولوژیک آن در حیوانات تحت word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه دانلود تحقیق بررسی بیماری هاری و ضایعات هیستوپاتولوژیک آن در حیوانات تحت word

چکیده :  
مقدمه  
هاری Rabies  
علل تولید  
اپید میولوژی  
بیماری در انسان :  
علائم بیماری هاری در انسان  
سیر طبیعی  
دوره نهفتگی  
دوره مقدماتی – علائم اولیه  
دوره عصبی حاد  
الف ) شکل خشمگین (  Furious Rabies ) :  
ب ) شکل فلجی  (Paralytic Rabies ) :  
دوره اغماء  
دوره بهبودی  
بیماری در حیوانات :  
گربه:  
گاو:  
حیوانات وحشی:  
بیماریزایی:  
منشاء عفونت و روش انتقال:  
هاری شهری:  
هاری در زندگی وحش:  
طرز ایجاد بیماری  
نشانیهای درمانگاهی  
روشهای آزمایشگاهی  
تشخیص  
درمان :  
پیشگیری  
هاری کاذب یا بیماری اوژسکی یا بیماری خارش دیوانه وار  
علل تولید  
اپید میولوژی  
طرز ایجاد بیماری  
نشانیهای درمانگاهی  
روشهای آزمایشگاهی  
تشخیص  
درمان  
پیشگیری  
آثار کالبد گشانی بیماری هاری کاذب  
ضایعات هیستو پاتولوژیک میکروسکوپی : (هاری کاذب)  
آثار کالبدگشانی بیماری هاری  
ضایعات هیستوپاتولوژیک میکروسکوپی هاری:  
منابع:  

بخشی از منابع و مراجع پروژه دانلود تحقیق بررسی بیماری هاری و ضایعات هیستوپاتولوژیک آن در حیوانات تحت word

1 – کالبد گشائی و آسیب شناسی تشخیصی دامپزشکی، تالیف دکتر عزیزاله خداکرم تفتی و دکتر مهدی زارع

2 – پاتولوژی دامپزشکی، تالیف دکتر دوستدار

3 – اطلاعات داروئی دامپزشکی، تالیف دکتر علیرضا چاروقچی

چکیده

رابدو ویروس هاری کاملاً تمایل به دستگاه عصبی وارد و جراحات آن فقط در بافت عصبی ایجاد می شود.یکی از ویروس های درشت و نسبتاً کم مقاومت است در برابر اکثر ضدعفونی های معمولی حساس می باشد و در بزاق خشک شده در مدت چند ساعت از بین می رود. ویروس هاری را می توان درکشت بافت و در جنین مرغ رشد داد. تمام حیوانات خون گرم به استثناء احتمالاً ساریغ (یک نوع پستان دار در کیسه دار) نسبت به این ویروس حساس است و از این نظر اختلافی در سنین مختلف وجود ندارد

دراثر توسعه سریع روش های ویروس شناسی به ویژه آزمایش های سری و اجرای آن در تعداد زیادی از حیوانات برای پی بردن به وجود ویروس هاری در بین آنها موضوع عفونتهای مکتوم و ناقلان به ظاهر سالم ویروس به تدریج اهمیتی کسب نموده است

عادتاً سگ و به میزان کمتر گربه منشاء عمده بیماری می دانند. با وجود این حیوانات وحشی منطقه شامل روباه، اسکانگ گرگ ، خفاش های حشره و یا میوه خوار، راکون، کفتار و مونکوز در کشورهائی که گوشتخواران اهلی تحت نظر می باشند ممکن است منشاء عمده هاری باشند. اغلب انتشار بیماری فصلی است و در اواخر تابستان و پاییز صورت می گیرد، زیرا تحرک حیوانات وحشی برای جفت گیری و پیدا کردن غذا در این فصول بیشتر است

نشانی های درمانگاهی این بیماری ریزش بزاق، سوء هاضمه، گنده خواری، فلج شانه و مخرج و افزایش و تحریکات جنسی معرف آلودگی اعصاب اندام های غیر ارادی از جمله غدد با ترشحات داخلی است. در هنگام مرگ گنجدگی ها و ذرات ویروسی تقریباًٌ در تمام یاخته های مغزی، نخاعی و عقده های عصبی وجود دارد وی در یاخته های نگاهدارنده مراکز عصبی یافت نمی شود

از جهات مختلف علمی باید بیماری را همواره کشنده دانست و ندرتاً دیده شده است که حیوانی که به طور آزمایشی به این بیماری مبتلا شده و آثار بیماری را بروز داده بهبود حاصل نماید

دوره کنون بیماری در حدود 3 هفته است، ولی در انواع مختلف حیوانات از 2 هفته تا چندین ماه تغییر می کند و دوره کنونی برابر 5 تا 6 ماه در گاو و سگ دیده می شود. هیچ گونه روش آزمایشگاهی که در تشخیص این بیماری قبل از مرگ مفید باشد شناخته نشده است ولی آزمایش وجود سرب را در ادرار و یا در خون و مدفوع برای اطمینان از عدم ابتلا به مسمومیت با این فلز می تواند در تشخیص کمک کند. تائید تشخیص هاری بستگی به بررسی دقیق مغز تازه در آزمایشگاه دارد. تعداد زیادی از بیماریها با نشانی های تحریکات اعصاب حرکتی و یا فلج و یا هر دو آنها همراه است. انجام واکسیناسیون پس از گزیده شدن بوسیله حیوان هار در دام ها مفید نمی باشد. زیرا معمولاً قبل از برقراری ایمنی کافی، مرگ فرا می رسد. واکسن های بی اثر شده و همچنین ویروس های زنده و تخفیف مدت یافته برای مایه کوبی مورد استفاده قرار می گیرد، ولی تنها واکسن های تخفیف مدت یافته مورد قبول همگانی است

موثرترین روش برای جلوگیری از ورود هاری به مناطقی که عاری ازاین بیماری         می باشد برقراری قرنطینه شدید به مدت 4-6 ماه برای تمام سگ هائی است که به آن مناطق وارد می کردند

مقدمه

هاری بیماری فوق العاده کشنده ویروسی است که موجب عفونت مرکز دستگاه عصبی می گردد تمام حیوانات خون گرم ممکن است به آن دچار شوند و بوسیله گاز گرفتن توسط حیوانات هار بیماری انتقال حاصل می کند. از مشخصات آن تحریک دستگاه حرکتی و تظاهرات درمانگاهی آن جنون و تمایل به حمله به دیگران و بالاخره فلج بالا رونده می باشند. ویروس عامل بیماری مقدار کمی درعضلات تکثیر می کند تا به اعصاب حرکتی محل دسترسی پیدا کند. در محل اعصاب وارد راه های عصبی می شود و در این سلولها به سمت اعصاب مرکزی حرکت می کند. جالب اینکه این ویروس از طریق خون جابجا نمی شود و تا کنون از خون هیچ بیماری جدا نشده است. ثابت شده ویروس به شکل انتقال از یک سلول عصبی به سلول دیگر انتقال می یابد. به تجربه ثابت شده قطع اعضای منطقه گزیدگی سبب جلوگیری از وقوع بیماری می شود. در مواردی قطع عضو بعد از هفته ها از گزش باعث عدم ایجاد بیماری می شود. از اعصاب حرکتی به نخاع  می رسد و سپس ازآنجا به مغز می رود و در مغز و دیگر اندام های آن تکثیر می کند. سپس ازطریق اعصاب در غدد چشمی، ترشحات بینی، بزاق و دیگر اندام ها وارد می شود. تقریباً شروع دفع ویروس با شروع علائم همزمان است و باید گفت دراین موقع دیگر راهی برای درمان بیماری نیست. محل تجمع ویروس در سلول باعث دیده شدن اجسامی به نام نگری در مغز بخصوص شاخ آمون و بصل النخاع میشود

هاری Rabies

عامل : لیسا ویروس – Lyssa virus

هاری بیماری فوق العاده کشنده ویروسی است که موجب عفونت مرکز دستگاه عصبی می گردد.تمام حیوانات خون گرم ممکن است به آن دچار شوند و بوسیله گاز گرفتن توسط حیوانات هار بیماری انتقال حاصل می کند. از مشخصات آن تحریک دستگاه حرکتی و تظاهرات درمانگاهی آن جنون و تمایل به حمله به دیگران و بالاخره فلج بالا رونده می باشد

علل تولید

رابدو ویروس هاری کاملاً تمایل به دستگاه عصبی دارد و جراحات آن فقط در بافت عصبی ایجاد می شود. یکی از ویروس های درشت و نسبتاً کم مقاومت است در برابر اکثر ضدعفونی های معمولی حساس می باشد و در بزاق خشک شده در مدت چند ساعت از بین می رود. ویروس هاری را می توان در کشت بافت و در جنین مرغ رشد داد. گرچه ویروس هاری کلاسیک یک واحد پادگنی است، ولی بتازگی معلوم گردیده که تعداد زیادی از ویروس های شبیه به هاری با این ویروس دارای شباهت پادگنی می باشند. از جمله ویروس های مولاکو و لاگوس خفاش که اکثراً در مهره داران کوچک یافت می شوند. از نظر بیماری زائی گاهی اختلافاتی بین سویه های ویروس هاری که از دام های مختلف جداشده وجود دارد، ولی تمام سویه هائی که از نظر سرمی مورد آزمایش قرار گرفته اند یکسان بوده اند. اختلاف بیماری زائی سویه های ویروس موجب می شود که بعضی از موش هائی که در آزمایشگاه بوسیله ویروس هاری تزریق شده اند زنده بمانند، ولی همواره فلج باشند. جراحات این گونه موشها محدود به آثاری است که در روی اعصاب سطحی بوجود می آید ولی هیچگونه آثاری در مرکز سیستم عصبی تولید نمی شود. با وجودی که سویه های مختلف ویروس هاری از نظر سرولوژیکی یکسانند ممکن است از نظر بیولوژیکی متفاوت باشند و این اختلاف را می توان بوسیله آزمایش ایمنی متقاطع و یا خنثی ساختن ویروس توسط پادتن نشان داد. وجود این واریانت ها اهمیت قابل ملاحظه ای در انتخاب سویه ها جهت تهیه واکسن دارد

اپید میولوژی

هاری در اکثر کشورها وجود دارد به استثناء کشورهائی که به شکل جزیره می باشند و می توانند بوسیله قرنطینه شدید و قدغن کردن ورود سگ از نفوذ بیماری جلوگیری کنند. استرالیا و زلاندنو هیچگاه بیماری را نداشته اند و بریتانیا، هاوائی و اسکاندیناوی در حال حاضر عاری از این بیماری می باشند. در انگلستان در سال های 70-1969 دو نوبت و هر نوبت یک سگ مبتلا به هاری مشاهده شده و ریشه کن گردیده است. بیماری در اکثر ایالات آمریکا بویژه در ایالات شرقی و جنوبی آن است. در کانادا بیماری هاری فقط در سال های اخیر اهمیت پیدا کرده زیرا بوسیله روباه از شمال به قسمت جنوب و نقاط پر جمعیت کشیده شده اخیراً برای اولین بار بیماری در سگ ها و روباه های گرین لند تشخیص داده شده است. هاری در حال حاضر یکی از مسائل عمده تعدادی از کشورهای اروپائی است. بیماری از کانونی که در سالهای 30 در لهستان بروز نمود رو به وسعت گذارد و هنوز هم در حال گسترش است. ازاین کانون هاری بطرف مغرب و به مناطق شرق و غرب آلمان و سپس به دانمارک، بلژیک، چک اسلواکی، اطریش، سویس و فرانسه رخنه نمود. میزان گسترش با سرعت 60-30 کیلومتر در سال ادامه دارد و انگلستان را تهدید می کند. روباه عمده ترین ناقل ومانند کانادا گاوان مهمترین قربانی آن می باشند. در آمریکای شمالی اسکانک مهمترین ناقل ویروس هاری می باشد. هاری در غالب کشورهای قاره افریقا شیوه دارد، ولی در مواردی که گزارش گردیده برای منطقه ای که دارای گوشتخواران وحشی فراوان می باشد بطور تعجب آوری کم است. هاری اهمیت اقتصادی زیادی برای نشخوارکنندگان و اسب و خوک ندارد، ولی گاهی ممکن است تلفات انفرادی و یا دسته جمعی در یک گله ایجاد نماید. بیماری همواره به مرگ منجر میشود. مهمترین مسئله در هاری موضوع قابل انتقال بودن آن به انسان است

تمام حیوانات خون گرم باستثناء احتمالاً ساریغ (یکنوع پستاندار در کسه دار – مترجم) نسبت به این ویروس حساس می باشند و از این نظر اختلافی در سنین مختلف وجود ندارد. حتی توله خوک های یک روزه به آن مبتلا می شوند، ولی اختلاف حساسیت بین حیوانات مختلف قابل ملاحظه است. روباه، موش صحرائی و کایوت (یک نوع گرگ کوچک) فوق العاده حساس می باشند گاو، خرگوش و گربه حساسیت زیادی دارند. سگ، گوسفند و بز حساسیتش متوسط است و ساریغ حساسیتی ندارد و یا فوق العاده کم است. موضوع ایمنی پس از ابتلاء به بیماری هیچگاه مطرح نمی شود، ولی می توان بطور مصنوعی و بوسیله واکسیناسیون ایجاد ایمنی نمود

در اثر توسعه سریع روش های ویروس شناسی بویژه آزمایش های سرمی و اجرای آن در تعداد زیادی از حیوانات برای پی بردن به وجود ویروس هاری در بین آنها موضوع عفونت های مکتوم و ناقلان بظاهر سالم ویروس بتدریج اهمیتی کسب نموده است. وجود پادتن ضدهاری در بدن حیوانات در مناطقی که تصور می رود عاری از بیماری هاری باشند، مسلماً ایجاد نگرانی می کند اشکال مکتوم و پنهانی هاری در خفاش ها وجود دارد و بر حسب بعضی شواهد ممکن است عفونت پنهانی در سایر انواع حیوانات نیز وجود داشته باشند

منشاء آلودگی همواره یک حیوان هار و راه انتقال تقریباً همیشه گزیده شدن بوسیله دام مبتلا می باشد، ولی آلوده شدن زخم های پوستی بوسیله بزاق تازه نیز ممکن است منجر به ابتلاء به بیماری گردد. از آنجائی که در شرایط طبیعی بیماری در حیواناتی دیده شده که در غارهائی بسر می برده اند که محل زندگی خفاش های حشره خوار بوده است، لذا ظن ابتلاء از طریق استنشاق هوای آلوده بوجود آمده و بعضی شواهد آزمایشگاهی آن را تقویت می کند. بله ویروس اگر مقدار آن زیاد باشد ممکن است منجربه ابتلاء گردد

اطلاع از اینکه بیماری ممکن است از راه گوارش انتقال حاصل کند، باعث گردیده تا بدین وسیله برنامه ای برای مایه کوبی حیوانات وحشی ترتیب دهند و با استفاده از طعمه های آلوده با ویروس تخفیف حدت یافته درصدد ایجاد ایمنی در آنها باشد. این اطلاع از نظر اپیدمیولوژی نیز واجد اهمیت است. مثلاً طعمه آلوده با ویروس تخفیف حدت یافته ممکن است بوسیله حیواناتی غیر از حیوانات مورد نظر خورده شود و حیوانات جدیدی را که دارای واکنش سرمی مثبتی می باشند به جمع حیوانات بیافزایند. همچنین می توان تصور نمود که ابتلاء گوشتخواران بهاری درابتدا بوسیله خوردن لاشه خفاش هائی که در اثر این بیماری تلف شده اند صورت گرفته است

عادتاً سگ به میزان کمتر گربه را منشاء عمده بیماری می دانند. با وجود این       حیوانات وحشی منطقه شامل روباه، اسکانگ، گرگ ، خفاش های خونخوار و همچنین خفاش های حشره و یا میوه خوار، راکون، کفتار و مونکوز در کشورهائی که گوشتخواران اهلی تحت نظر می باشند ممکن است منشاء عمده هاری باشند. خفاش تنها نوع حیوانی است که در بین آنها بیماران به ظاهر سالم و بدون نشانی شناخته شده تکثیر ویروس در خفاش ممکن است در بافت های چربی و بدون آلوده شدن سلسله اعصاب صورت گیرد. و این امر مکانیسم مخزن ویروس بودن خفاش ها را بیان می کند. این حیوانات بواسطه عادت به مهاجرتی که دارند تهدید جدی از نظر انتشار هاری بشمار می آیند. گرچه جوندگان را می توان بوسیله ویروس هاری مبتلا ساخت، تصور نمی رود نقشی در اپیدمیولوژی هاری بعنوان افزایندگان تعداد ویروس و یا ناقلان فیزیکی داشته باشند

تعداد زیادی از ویروس هائی که جوندگان ناقل آنها می باشند. شبیه به هاری است نه ویروس هاری. احشام ندرتاً ممکن است عامل انتقال بیماری باشند، گرچه در صورتی که دهان یکی از این قبیل حیوانات برای معاینه و یا مداوا دست کاری شود ممکن است اتفاقاً موجب انتقال بیماری به انسان گردد، زیرا ویروس هاری گاهی 5 روز قبل از بروز نشانی ها در بزاق ممکن است وجود داشته باشد

اغلب انتشار بیماری فصلی است و در اواخر تابستان و پائیر صورت می گیرد، زیرا تحرک حیوانات وحشی برای جفت گیری و پیدا کردن غذا در این فصول بیشتر است بطور کلی خطر روباه کمتر از سگ است، زیرا روباه یک یا دو حیوان را گاز می گیرد. ولی سگ تعداد زیادی از دام های گله را مجروح می سازد، گزش حیوان هار همیشه منجر بهاری نمی شود. زیرا ویروس ممکن است در بزاق وجود نداشته باشد و یا بواسطه پاک شدن توسط لباس و یا پوست دامها به زخم نرسد. ویروس ممکن است در شیر دامها وجود داشته باشد، ولی انتقال از این راه بعید می باشد. زیرا هنوز ابتلاء از طریق دستگلاه گوارش با مقدار کمی ویروس شناخته نشده است

بیماری در انسان

دوره کمون این بیماری در انسان 8-2 هفته بوده و ممکن است 10 روز تا 8 ماه بیشتر به طول انجامد. طول دوره کمون به مقدار ویروس وارد شده به وسیله گاز گرفتگی، محل گزش و شدت زخم بستگی دارد. هرچه محل زخم از سیستم اعصاب مرکزی دورتر باشد دوره کمون طولانی تراست. بیماری با احساس اضطراب و نگرانی، سردرد، افزایش مختصر درجه حرارت بدن، بی قراری و تغییرات احساسی به هم شروع و شدت می شود. در مرحله تحریک بعدی، حساسیت شدیدی نسبت به نور و صدا ایجاد گردیده اتساع مردمک و افزایش بزاق مشاهده می گردد

با پیشرفت بیماری، اسپاسم (گرفتگی) شدید عضلات بلعی ظاهر شده و در نتیجه انقباضات عضلانی مایعات به شدت برگردانده می شود در اکثر بیماران ترس از نوشیدن (ترس از آب) دیده می شود و هنگام مشاهده مایعات، انقباضات شدید حلقی – حنجره ای نشان داده و حتی از بلع بزاق خود را می ورزند

همچنین ممکن است اسپاسم های عضلات تنفسی ونیز تشنجات عمومی ایجاد می شود. مرحله تحریک ممکن است تا هنگام مرگ وجود داشته باشد و یا به مرحله فلجی عمومی جانشین گردد. نشانی های بیماری الی 6 روز و گاهی اوقات بیشتر به طول انجامیده و سرانجام به طور غیرقابل اجتناب به مرگ منتهی می گردد

علائم بیماری هاری در انسان

دانلود این فایل